Trawa pszeniczna jest znaną od tysięcy lat rośliną o nieocenionych właściwościach zdrowotnych, która sprawdza się jako lek i żywność. A to wszystko ze względu na jej bogactwo substancji odżywczych – zawiera dużą dawkę chlorofilu i ponad 100 innych cennych związków, przez co zasługuje na miano „super żywności”. Codzienne picie soku z trawy pszenicznej skutkuje świetnym samopoczuciem, zdrowiem i witalnością!
Już 2 000 lat temu Esseńczycy i druidzi znali lecznicze właściwości młodych traw. W starożytnych Chinach soki traw były zalecane jako środek oczyszczający krew i tonik do pielęgnacji twarzy. Indianie z Ameryki Środkowej stosowali sok z trawy pszenicznej w różnych celach leczniczych, zwłaszcza jako środek na gojenie się ran i oczyszczający organizm.
Pszenica zmieniła się znacznie w ostatnich dziesięcioleciach w skutek wprowadzenia nowoczesnego rolnictwa i masowej produkcji żywności. Dzisiejsza pszenica nie jest już taka, jak 100 lat temu. Tym bardziej jest zdyskredytowana, bo dziś wiemy, że dojrzałe ziarna pszenicy zawierają gluten. Za to młoda trawa pszenicy nie zawiera glutenu, za to posiada multum właściwości zdrowotnych.
Na początku XX wieku, niektórzy lekarze interesowali się trawą pszeniczną ze względu na wysoką zawartość chlorofilu. Chlorofil jako substancja aktywna z wielkim sukcesem była stosowana przez medyków przy różnych dolegliwościach. Na przykład, przy chorobach skóry, płuc, serca, układu krążenia, wrzodach, oraz jako środek na trawienie i przeciwbólowy. Po II wojnie światowej sok z trawy pszenicznej odszedł w zapomnienie. Głównym powodem tego stanu rzeczy był przemysł farmaceutyczny i jego słynne „praktyki biznesowe” promujące szereg nowych leków, na czele z antybiotykami.
Jednak za sprawą takich osób, jak dr Ann Wigmore, sok z trawy pszenicznej w ostatnich latach cieszy się coraz większą popularnością. Ann Wigmore była poważnie chora na raka, a lekarze dawali jej 6 miesięcy życia. Kobieta nie chciała pogodzić się z diagnozą medyczną i wtedy też przypomniała sobie o babci, która była uzdrowicielką w małej litewskiej wsi. Babcia do kuracjach leczniczych wykorzystywała głównie młode trawy. Wigmore rozpoczęła własne badania i doszła do wniosku, że trawa pszenicy powinna być najskuteczniejsza ze wszystkich traw leczniczych, ponieważ ma najwięcej substancji oczyszczających, odżywczych i anabolicznych. W efekcie, dzięki tej wiedzy, Wigmore promowała wśród społeczeństwa świeży sok z trawy pszenicznej w swoim opracowaniu „Living-Food-Programm“, gdzie to przedstawiła go jako środek, który pozwolił jej całkowicie zwalczyć raka.
W ostatnich latach, właściwości zdrowotne traw były często przedmiotem badań naukowych. Według amerykańskich naukowców, którzy przebadali 4700 rodzajów traw, trawa pszeniczna jest jedną z najbogatszych w składniki odżywcze.
Badacz Dr G. E. Earp-Thomas rozróżnił ponad 100 różnych substancji zawartych w świeżej trawie pszenicznej. W jego opinii, trawa pszeniczna zawiera niemal wszystkie składniki odżywcze, jakie organizm ludzki potrzebuje do zdrowego funkcjonowania.
Analiza dr G. E. Earp-Thoma przedstawia co jest zawarte w 100 g świeżej trawy pszenicznej:
(Źródło: „Weizengras, die Kraft im grünen Saft” autorstwa Christine Wolfrum,)
Białko 22,8 g – błonnik 17.1g – węglowodany 37,1 g – kalorie 286 g
Świeża trawy pszeniczna zawiera wszystkie niezbędne witaminy:
Trawy pszeniczna zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy:
Głównie za sprawą wysokiej zawartości chlorofilu, trawa pszeniczna nosi miano „super żywności”. Świeża trawa pszeniczna składa się w 70% z chlorofilu i jest jedną z najbogatszych w tę substancję roślin. Chlorofil jest prawie identyczny jak ludzi barwnik krwi hemoglobina. Jedyna różnica jest taka, że chlorofil zawiera magnez, jako atom centralny, a hemoglobina żelazo.
Według wyników licznych badań i doświadczeń, codzienne picie świeżego soku z trawy pszenicznej łagodzi objawy takich chorób jak:
Sok z trawy pszenicznej najczęściej przyjmuje się doustnie w formie napoju, ale można również stosować go całkiem inaczej:
Higiena jamy ustnej: Żuj trawę pszeniczną, lub płucz gardło sokiem. Taki zabieg stosuj w przypadku bólu gardła, przeciw nieświeżemu oddechowi, zapaleniom w obrębie jamy ustnej, próchnicy i dla bielszego uśmiechu.
Pielęgnacja włosów: Wetrzyj we włosy sok z trawy pszenicznej lub umyj jak zwykle, po czym wmasuj go w skórę głowy. Zabieg ten wskazany jest dla włosów cienkich, łamliwych, przetłuszczających się, oraz przy problemach z łupieżem.
Pielęgnacja skóry: Dolej sok z trawy pszenicznej do kąpieli całego ciała, kąpieli stóp lub wetrzyj bezpośrednio w skórę. Zabiegi te są szczególnie polecane dla skóry suchej, z problemami, trądzikiem lub przy objawach grzybicy stóp.
Okłady/kompresy: Stosuj okład z z tego soku na źle gojące się rany, obrzęki, bóle stawów, ukąszenia owadów, wysypki.
Przy określaniu porcji, istotne jest, czy spożywamy sok uzyskany ze sproszkowanej formy trawy pszenicznej, czy też ze świeżych roślin. Główna zasada brzmi: zacznij przyjmować mniejszą porcję, następnie stopniowo ją zwiększaj!
Świeży sok z Trawy pszenicznej:
Faza początkowa: pojedyncza dzienna dawka to około 20 ml (mały kieliszek). Po okresie aklimatyzacji (trzy do pięciu dni) ilość można powoli zwiększać od 30 do 100 ml na dobę.
Dla celów terapeutycznych, oraz w wyjątkowych przypadkach można spożyć nawet do 200 ml soku na dobę.
Dopuszczalna ilość dziennego spożycia jest bardzo indywidualna i zależy od wielu czynników. Dlatego ważne jest, „słuchać” własnego ciała i ocenić działanie soku. Przy wystąpieniu silnych nudności lub innych niepokojących objawów, dawkę należy ponownie zmniejszyć.
Sproszkowana trawa pszeniczna:
Początkowo zaleca się przyjmowanie 3 g rozrobionych w szklance wody lub soku. Po okresie aklimatyzacji, dawka ta może wynosić 10 g na dobę. Zapoznaj się z informacjami zamieszczonymi na opakowaniu.
Kiedy najlepiej spożywać:
Sok z trawy pszenicznej zawsze pij na pusty żołądek, po czym przez pół godziny nic nie jedz. W innym przypadku mogą pojawić się nudności.
Trawy pszeniczna ma silne działanie odtruwające. Może powodować tymczasowe bóle głowy, nudności, zawroty głowy, biegunkę i reakcje alergiczne. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych w łagodnej postaci, nie należy przerywać kuracji, ponieważ są one efektem oczyszczania się organizmu. Skutki uboczne są dobrym i koniecznym objawem kuracji.
Jeśli objawy niepożądane są zbyt uciążliwe i niepokojące, najlepiej zmniejszyć dzienną porcję soku. Pomóc może również przerwanie kuracji na 1-2 dni. Da to organizmowi czas na przyzwyczajenie się do przyjmowanej substancji. Wraz z upływem czasu skutki uboczne będą coraz słabsze.
Kanapki to idealne rozwiązanie na szybki posiłek – można je przygotować w kilka minut, a…
Kortyzol, znany jako hormon stresu, pełni kluczową rolę w adaptacji organizmu do wyzwań codziennego życia,…
Magnez jest czwartym najliczniej występującym minerałem w organizmie człowieka, a mimo to często nie doceniamy…
Zdrowa dieta to Twój sekret młodości! Naturalne produkty, jak jagody, zielona herbata czy orzechy, pełne…
Kurczak to jedno z najbardziej uniwersalnych mięs, które można przygotować na niezliczoną ilość sposobów –…
Słodycze nie muszą być grzechem! Oto 10 przepisów na zdrowe desery, które nie tylko rozpieszczą…