Czy ocet przyspiesza odchudzanie?

Wśród produktów, o których mówi się, że mają cudowne odchudzające właściwości, znajduje się ocet. Kwas octowy ma wiele bardzo ciekawych właściwości, którym warto się bliżej przyjrzeć. Czy są to także właściwości odchudzające?

Co mówią badania na ten temat?

W celu zbadania wpływu kwasu octowego na metabolizm, zbadano trzy grupy osób. Jednej nie podawano octu, drugiej podawano go w ilości 15 ml, a trzeciej – 30 ml. Podawano go bez względu na dotychczasową dietę, stąd też nie wiadomo, czy skuteczniejsze może być spożywanie octu osobno, czy też z posiłkiem.

Zanotowano, że wskutek spożywania octu osoby z grupy 15 ml po 12 tygodniach były chudsze o około 1,2 kg, a osoby z grupy 30 ml – o 1,9 kg. Bardzo ciekawą obserwacją jest fakt, iż obie grupy spożywające ocet przybrały nieznacznie na wadze w ciągu 4 tygodni. 

Na podstawie tego prostego badania można wysnuć wniosek, że ocet jest w stanie pomóc w odchudzaniu, choć nie na dłuższą metę. Sam ocet jako taki nie wpływa na tempo metabolizmu, jednak wpływa na utratę tkanki tłuszczowej u człowieka.

Jest to zatem stosunkowo tani, bezpieczny i łatwo dostępny środek w walce z niechcianym tłuszczykiem. Z uwagi na przykry smak, lepiej jest wybierać ocet jabłkowy lub winogronowy niż zwyczajny ocet spirytusowy. Wtedy będzie go można przyjmować jako płynny suplement diety – na łyżce. 

Jak ocet wpływa na glikemię?

Skuteczność odchudzającą octu można powiązać z jej wpływem na kontrolę poziomu glukozy we krwi. Ocet potrafi skutecznie spowalniać wydzielanie glukozy do krwi oraz reagowanie insuliny na glukozę, choć nie redukuje ilości cukru.

Może również powodować spowolnienie opróżniania żołądka, co może być cenna informacją dla diabetyków. Osoby borykające się z cukrzycą powinny wypróbować ocet jabłkowy jako sposób na opóźnienie wchłaniania cukru do krwi, co zapobiegnie nagłym jego wahaniom i dolegliwościom, które są z tym związane.

Nie wydaje się jednak, aby ocet w jakikolwiek sposób negatywnie wpływał na glikemię – nie zakłóca on wchłaniania węglowodanów. 

Czy ocet wpływa na poziom lipidów we krwi?

Badania na ten temat nie są zbyt obszerne, ponieważ jak dotąd przetestowano ocet tylko na szczurach. Jednak z zadowalającym efektem – okazało się, że szczury spożywające ocet miały obniżone poziom lipidów we krwi.

Pozwala to mieć nadzieję, że właśnie spadek poziomu lipidów jest odpowiedzialny za efekt odchudzający octu u ludzi. 

Czy ocet jest popularnym środkiem na odchudzanie?

Kuracje z octu jabłkowego, również robionego domowymi sposobami, są bardzo popularne na całym świecie. Do tego stopnia, że wśród suplementów diety można znaleźć także tabletki z dodatkiem octu jabłkowego.

Ocet jabłkowy wyprodukowany jest z jabłek, dlatego zawiera wiele polifenoli – kwas chlorogenowy i katechinę. Zawiera także beta-karoten oraz flawonoidy, a zatem jest również skutecznym antyoksydantem. 

Ocet jabłkowy jest dosyć odwadniający. Dlatego pijąc go można ulec złudnemu wrażeniu, że szybko traci się na wadze. Jest to rzeczywiście prawdą, ale początkowa utrata wagi wiąże się raczej z utratą wody.

Dlatego pijąc ocet każdego dnia po łyżce lub dwie, należy dodatkowo wypijać większe ilości wody, co dobrze wspomaga właściwości oczyszczające tego płynu.

Dzięki octowi wydzielane są nieco intensywniej soki trawienne, a zatem metabolizm w pewien sposób przyspiesza. Lepiej jednak unikać picia go na pusty żołądek, ponieważ ocet to kwas, a zatem powoduje podrażnienie śluzówki żołądka i może negatywnie odbić się na zdrowiu. 

W celu osiągnięcia jak najlepszego efektu odchudzającego, najlepiej jest połączyć dietę ograniczającą słodycze i tłuste potrawy, a dodatkowo raczyć się do posiłków łyżką stołową octu jabłkowego dobrej jakości.

Po zakończeniu odchudzania i picia octu, trzeba bardzo się pilnować przy powrocie do dawnych nawyków żywieniowych, ponieważ ocet sam w sobie nie jest w stanie zapobiec efektowi jo-jo. 

Referencje

ttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19469536
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16630552
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7796781
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16034360
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16015276
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14694010
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18093343
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9630389
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19963157
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19630216
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21561165
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15983536