Papryka, słodka, zielona, surowa
20 kcal / 100g IG-15
Białko | 0.86 g |
Tłuszcz | 0.17 g |
Węglowodany | 4.64 g |
Błonnik | 1.7 g |
Woda | 93.89 ml |
Papryka to warzywo, które dostarczy nam wielu cennych substancji bioaktywnych –witamin, minerałów i pozostałych związków. Jest niezastąpiona, gdy przygotowuje się leczo lub zupę meksykańską, a można z niej także wyczarować wiele innych pysznych potraw.
Chrupiąca, słodka, o charakterystycznym aromacie – co za niego odpowiada? I dlaczego jedna odmiana papryki może występować w aż trzech wersjach kolorystycznych?
W sklepach możemy spotkać paprykę zieloną, żółtą i czerwoną. Zauważmy, że oprócz intensywnych barw różnią się one od siebie również smakiem. Zielona jest najbardziej delikatna, a czerwona – najbardziej wyrazista, słodka, pachnąca.
Jeśli więc nie lubisz smaku papryki, to może wybierasz po prostu nieodpowiedni kolor? Tak naprawdę każdy z tych kolorów jest tą samą papryką, ale w różnej fazie dojrzałości.
Najmniej dojrzała papryka w tym kolorze jest jednocześnie najbardziej łagodną w smaku. Zawiera ona przeważającą ilość barwników chlorofilowych.
W zielonej papryce jest też bardzo dużo barwników karotenoidowych, jednak są one bardzo skutecznie maskowane przez chlorofil – zielony barwnik.
Z czasem, w miarę dojrzewania papryki, stopniowo zanika w niej chlorofil, odsłaniając ukazującą się pod spodem pełną gamę karotenoidów.
W skład karotenoidów występujących w żółtej papryce wchodzi: wiolaksantyna, luteina, zeaksantyna, beta-karoten. Ta barwa papryki jest nieco słodsza i ma bogatszy bukiet smakowo-zapachowy.
To najwyższy, ostateczny stopień dojrzałości papryki. Za barwę intensywnej czerwieni odpowiadają również karotenoidy: kapsantyna i kapsorubina. Znajdują się one niemal wyłącznie w papryce czerwonej, gdyż inne rośliny nie są w stanie syntetyzować tych barwników.
Stąd też chętnie wykorzystuje się je do barwienia żywności, pod nazwą E160c. Aby mogło dojść do wybarwienia na czerwono, musi dojść w komórkach papryki do przegrupowania pinakolu.
W miarę dojrzewania, w papryce czerwonej dochodzi również do wzbogacenia się aromatu charakterystycznego dla tego warzywa. W zielonej papryce dominuje związek lotny o nazwie 2-metoksy-3-izobutylopirazyna o bardzo niskim progu zapachowym.
To znaczy, że już niewielka ilość jest wykrywalna dla naszego powonienia. Kiedy papryka dojrzewa, wzrastają w niej poziomy innych aromatów – (E)-2-heksenalu i (E)-2-heksanolu, które nadają papryce bardziej słodki, owocowy aromat.
Mam nadzieję, że to pomoże Ci lepiej zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi kolorami papryki i subtelnymi różnicami w ich smaku i zapachu.
Kurczak to jedno z najczęściej wybieranych mięs w kuchni – jest uniwersalny, szybki w przygotowaniu…
Wołowina to jedno z najbardziej szlachetnych mięs, które zachwyca swoją soczystością i głębią smaku. W…
Naleśniki to klasyk, który można przygotować na setki sposobów – od puszystych po cieniutkie, od…
W dzisiejszym zabieganym świecie coraz częściej zaniedbujemy zdrowy sen. Nocne przesiadywanie przed ekranem, praca do…
Zupa to nie tylko rozgrzewający klasyk na chłodne dni, ale także świetny sposób na szybki…
Nie masz pomysłu na obiad, a lodówka świeci pustkami? Sprawdź 10 prostych i smacznych przepisów,…