Herbicyd Roundup powiązany z uszkodzeniem mózgu związanym z chorobą Parkinsona.

Niepokojące nowe badania opublikowane w czasopiśmie Neurotoxicology and Teratology potwierdzają powstający związek pomiędzy glifosatem, aktywnym składnikiem herbicydu Roundup i chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Parkinsona.

W badaniu zatytułowanym „Glifosat spowodował śmierć komórki poprzez mechanizmy apoptotyczne i autofagiczne,” zbadano potencjalne szkodliwe dla mózgu działanie herbicydów, gdzie autorzy stwierdzili, że „zostały uznane za główny czynnik środowiska związanego z zaburzeniami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Parkinsona.”

Naukowcy odkryli, że glifosat hamuje żywotność zróżnicowanych komórek testowych [su_highlight background=”#ffd512″](PC12, pochodzące z rdzenia nadnerczy)[/su_highlight], zarówno w zależności od dawki, jak i czasu.

Naukowcy odkryli także, że:

„glifosat spowodował śmierć komórek poprzez ścieżki autofagiczne oprócz aktywacji szlaków apoptotycznych”

[su_highlight background=”#ffd512″]Herbicyd Roundup jest obecnie wszechobecnym zanieczyszczeniem naszego powietrza, deszczu, wód gruntowych i żywności, czyniąc całkowite unikanie prawie niemożliwym.[/su_highlight] Coraz więcej dowodów eksperymentalnych wskazuje, że poza neurotoksycznością (niszczeniem naszego mózgu) ma on również negatywne działanie :

• Działa pro nowotworowo
• Zaburza nasze hormony – grelina, leptyna i insulina
• Niszczy nasze DNA
• Gromadzi się w naszych tkankach
• Niszczysz naszą wątrobę
• Obniżania poziomu glutationu

Po wprowadzeniu do obrotu jako „bezpieczna produkt „ przez Monsanto, oryginalnego właściciela patentu i producenta tego herbicydu na bazie glifosatu, dowody wskazują, że jest on [su_highlight background=”#ffd512″]toksyczny dla ludzkiego DNA[/su_highlight] w stężeniach rozcieńczonych 450-krotnie mniej niż stosowanych w rolnictwie.

Badanie to tylko pogłębia doniesienia o przypadkach zatrucia glifosatem i / lub narażeniem zawodowym, w przypadku których uszkodzenie neurologiczne było bezpośrednią konsekwencją. Studium przypadku z 2011 r. opublikowane w czasopiśmie Parkinsonism Related Disorders, zatytułowane „Parkinsonizm po przewlekłym kontakcie z glifosatem”, zgłosiło następującą opinie:

„Poniżej przedstawiamy pacjenta z parkinsonizmem po przewlekłej ekspozycji zawodowej na glifosat. Wcześniej zdrowa 44-letnia kobieta wykazywała sztywność, spowolnienie i spoczynkowe drżenie we wszystkich czterech kończynach bez zaburzeń pamięci krótkotrwałej, po utrzymaniu długotrwałej ekspozycji chemicznej na glifosat przez 3 lata jako pracownik w fabryce chemicznej. Zakłady chemiczne wytwarzały szereg herbicydów, w tym: glifosat, gibereliny i wodoro-fosforyn dimetylu; jednak pacjent pracował wyłącznie w dziale produkcji glifosatu. Nosiła tylko podstawową ochronę, taką jak rękawiczki lub maska ​​na twarz, przez 50 godzin tygodniowo w zakładzie, w którym wytwarzano pary glifosatu. Często czuła się słaba. Dwa miesiące przed przyjazdem do naszej kliniki doświadczyła zawrotów głowy i niewyraźnego widzenia.„

W innym studium przypadku opublikowanym w 2003 r. odnotowano przypadek parkinsonizmu po ekspozycji na glifosat.

Te studia przypadków są również poparte badaniami na zwierzętach. W modelu nicieni ekspozycja na glifosat  powoduje neurodegenerację bezpośrednio związaną z uszkodzeniem dopaminy i neuronów wytwarzających GABA. W modelu szczurzym ekspozycja na glifosat powoduje oksydacyjne uszkodzenie mózgu , szczególnie istoty czarnej, gdzie znajduje się najwyższe stężenie komórek produkujących dopaminę i które jest pierwotnym locus uszkodzenia neurologicznego w chorobie Parkinsona.