Wysypka na ciele może bardzo wiele powiedzieć o konkretnej toczącej się w organizmie chorobie. Ślady na skórze są bardzo ważnym elementem diagnostyki wielu chorób, zarówno zakaźnych, jak i przewlekłych, ale także alergii, chorób autoimmunologicznych, metabolicznych, czy reakcji na substancje chemiczne. Umiejętność rozróżnienia rodzaju wysypki może być bardzo przydatna.
Czym jest wysypka? Wysypka to reakcja skórna wywołana różnymi czynnikami: zakaźnymi, metabolicznymi czy alergicznymi. Może ona mieć postać plam, grudek lub pęcherzyków, występować na całym ciele lub w skupiskach na konkretnym obszarze. Najczęściej są to zaczerwienienia, krostki, plamki, grudki lub pęcherze, które mogą swędzieć, boleć lub nie powodować żadnych objawów czuciowych. Z uwagi na to, że istnieje wiele przyczyn i rodzajów wysypek, przydatna jest znajomość tych najważniejszych.
Pchły kocie i psie bytują na zwierzętach, ale mogą przechodzić na ludzi i kąsać ich. Dużo większym zagrożeniem są jednak pchły ludzkie, które bytują na ciele człowieka i bardzo szybko się rozmnażają, żywiąc się przy tym jego krwią. Ukąszenie pchły pozostawia bardzo malutką zaczerwienioną grudkę, często otoczoną białą obwódką. Nie powoduje puchnięcia, lecz zaczerwienienie i uporczywe swędzenie. Jest ono najbardziej przykre dla osób wrażliwych na ukąszenia pcheł – wtedy ukąszenie może utrzymywać się na skórze nawet do 5 dni. Objawy pojawiają się zaraz po ukąszeniu i najczęściej występują w skupiskach – na przykład na podudziach.
W przypadku dzieci wysypka występuje znacznie częściej niż u dorosłych. Objawia się zaczerwienieniem na obu policzkach, a także wysypką o wyglądzie „koronki” (wysypka girlandowata) stającą się bardziej jaskrawą po kąpieli, na górnej części ciała i nogach. Dodatkowe objawy to zmęczenie, ból gardła, niewielka gorączka, biegunki, nudności, katar. Do zakażenia dochodzi na skutek infekcji parwowirusem B9 przenoszonego drogą kropelkową lub przez zakażone wirusem preparaty krwi lub osocza. W 50% choroba ma przebieg bezobjawowy i ustępuje samoistnie, dając choremu dożywotnią odporność.
To choroba przewlekła wywoływana przez bakterie, która może zaostrzać się pod wpływem różnych czynników: diety, stresu, alkoholu, bakterii Helicobacter pylori w jelitach. Skóra na twarzy staje się czerwona, wrażliwa i wysuszona, pojawiają się na niej czerwone grudkowate wypryski, które zanikają, by za jakiś czas pojawić się w innym miejscu. Trądzik różowaty w przeciwieństwie do trądziku młodzieńczego występuje w wieku dorosłym między innymi na skutek zaburzeń gospodarki hormonalnej, ale również pod wpływem czynników genetycznych i środowiskowych. Leczenie polega na bezwzględnej higienie w połączeniu ze stosowaniem antybiotyków w postaci tetracyklin na zmienione chorobowo miejsca. Wskazana jest również zmiana trybu życia – odstawienie używek, lżejsza dieta.
To poważna, zakaźna choroba skóry, którą powodują bakterie gronkowca złocistego lub paciorkowca z grupy B albo obydwu tych bakterii. Można się nim zarazić poprzez dotyk osoby chorej. Często chorują na przykład dzieci w żłobkach i przedszkolach. Zmiany skórne pojawiają się najczęściej w okolicy ust, nosa i wokół paznokci. Mają postać pęcherzykowatej wysypki, która pęka i pozostawia żółte strupy. Leczy się go najczęściej poprzez antybiotykoterapię.
Najczęściej lokalizuje się na tułowiu, narządach płciowych oraz na nogach, i ma postać płaskich, swędzących wysypek z charakterystyczną obręczą. Najbardziej prawdopodobną przyczyną powstawania tego liszaja jest osłabienie układu odpornościowego i procesu autoimmunologiczne. W leczeniu najczęściej stosuje się kortykosteroidy i leki przeciwświądowe.
Występuje u alergików zawsze w miejscu, w którym skóra miała kontakt z alergenem. Może mieć postać pęcherzy, zaczerwienienia lub łuszczenia się skóry, ma wyraźne granice. Może pojawić się nawet do kilku dni po kontakcie z alergenem. Skóra jest swędząca i podrażniona. W leczeniu stosuje się glikokortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe.
Ma postać grudki wysiękowej i pęcherzyka, może też przypominać poparzenie. Zwykle ograniczony jest do miejsca zadziałania alergenu. Zmiany skórne zwykle ustępują bez śladu pod wpływem leczenia.
Najczęściej pojawia się u małych dzieci. Pojawiają się czerwone, bolesne pęcherze – w jamie ustnej na przełyku i dziąsłach, a także płaskie czerwone plamy na podeszwach stóp i wewnętrznej stronie dłoni, czasem również na pośladkach i w okolicach narządów płciowych. Chorobie może towarzyszyć gorączka oraz herpangina objawiająca się bólem gardła. Przyczyną choroby jest zakażenie enterowirusami, najczęściej dochodzi do niego w przedszkolach i szkołach. Najczęściej ustępuje samoistnie, w rzadkich przypadkach ma cięższy przebieg.
To stan zapalny skóry wywoływany odparzeniami w wyniku noszenia pieluch (może występować u niemowląt, ale również u osób w podeszłym wieku, leżących). Przyczyn może być wiele: uczulenie, zasadowe pH moczu, biegunki, niewłaściwa higiena, nadmierne pocieranie skóry przez pieluszkę. Skóra jest zaczerwieniona, wilgotna i podrażniona, a także bolesna. W leczeniu stosuje się najczęściej antybiotyki i leki przeciwhistaminowe, a także leki uszczelniające naczynia. Ważne jest, aby zlokalizować problem i zlikwidować go. Konieczne jest częstsze zmienianie pieluch, wietrzenie skóry, stosowanie kremów i zasypek przeciw odparzeniom.
Jest ostrym lub przewlekłym stanem zapalnym skóry, który może wystąpić w każdym wieku i mieć różną przyczynę – alergeny zewnętrzne lub czynniki wewnątrzustrojowe. Objawia się wysuszeniem skóry, jej świądem i pękaniem, które może prowadzić do powstawania ran. W leczeniu ważnym elementem jest profilaktyka.
To przewlekła choroba autoimmunologiczna, objawiająca się występowaniem odgraniczonych, łuszczących się srebrzystych plam. Może mieć charakter swędzący lub bezobjawowy. Wymaga leczenia w celu uzyskania jak najdłuższych okresów remisji.
To choroba zakaźna, która pozostaje zaraźliwa dopóki nie poznikają wszystkie pęcherze. Najczęściej przytrafia się u dzieci w wieku przedszkolnym. Wysypka ma postać czerwonych, bardzo swędzących krostek, do których dochodzi jeszcze gorączka i bóle mięśni i bóle gardła oraz utrata apetytu. Krostki mają charakter pęcherzy wypełnionych płynem – ich rozdrapywanie może prowadzić do powstawania blizn. W przypadku ospy wietrznej przebiegającej bez powikłań stosuje się leczenie objawowe – przeciwbólowe, przeciwświądowe i przeciwgorączkowe.
To choroba autoimmunologiczna, w której występuje charakterystyczny rumień na twarzy w kształcie motyla, ale atakuje ona nie tyle skórę, co inne narządy.
Może być powikłaniem po ospie wietrznej. Jego wysypka przypomina czerwone grudki wypełnione płynem w bardzo dużych skupiskach. Mogą one układać się w linie na tułowiu, ale również w innych częściach ciała.
To stan zapalny skóry wywołany przez przedostanie się bakterii lub grzybów do rany. Skóra staje się zaczerwieniona, bolesna i obrzęknięta, a także gorąca w dotyku. Jeśli cellulitis przebiega z gorączką i dreszczami, konieczna jest pomoc lekarska, ponieważ może to być oznaka groźnej infekcji.
Wysypka w takim wypadku następuje po zażyciu danego leku, ma postać łagodnych, czerwonych kropek łączących się na ciele, nawet lekko swędzących. W przypadku ciężkiej alergii na leki może dojść do stanu zagrażającego życiu – kołatania serca, trudności w oddychaniu, gorączki i innych. Ten stan wymaga odstawienia leku i interwencji lekarskiej.
To choroba zakaźna wywoływana przez roztocza poprzez kontakt z chorą osobą. Objawy mogą pojawić się nawet 4-6 tygodni po zakażeniu. Wysypka jest wówczas wyjątkowo swędząca, pojawiają się zaczerwienienia, krostki, a nawet dziury w skórze, a także wypukłe białe lub cieliste linie. Świerzb należy bezwzględnie leczyć – jest nie tylko wyjątkowo uciążliwy, ale też mocno zakaźny.
Wywołuje ją bardzo szybko rozprzestrzeniający się paramyxowirus, drogą kropelkową. Najczęściej występuje u dzieci w wieku przedszkolnym. Początkowo jej objawy są niespecyficzne: gorączka, kaszel, nieżyt nosa, zapalenie spojówek – wtedy wirus jest najbardziej groźny. Potem pojawia się bardzo drobna wysypka, początkowo zaczynająca się za uszami i w okolicach twarzy, a z czasem przechodząca nawet na tułów. Mogą się również pojawić drobne krostki w jamie ustnej. W tym czasie dochodzi do pogorszenia stanu pacjenta i podwyższenia gorączki do około 40 stopni. Niestety odra może zostawić bardzo groźne powikłania w postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, mózgu czy rdzenia kręgowego, które mogą zakończyć się śmiercią. Dlatego w Polsce szczepienie na odrę jest obowiązkowe w 13-15 miesiącu oraz 6 roku życia dziecka.
Może spowodować przeniesienie choroby zwanej boreliozą, której diagnostyka i przebieg są bardzo skomplikowane. Kleszcza można „złapać” podczas wycieczek po lesie w okresie od wiosny do późnej jesieni, dlatego tak ważne jest odpowiednie zabezpieczanie się przed nimi. Kleszcz zanim wkłuje się w ciało, szuka na nim odpowiedniego miejsca, co daje sporą szansę, że unikniemy ukąszenia, go po wycieczce do lasu dokładnie obejrzymy ciało i włosy. Samo ukąszenie jest zupełnie bezbolesne, a wczepiony kleszcz może znajdować się w ciele przez wiele dni zanim samoistnie odpadnie. Po ukąszeniu może pojawić się rumień wędrujący z centralnym przejaśnieniem, który może być oznaką początkowej boreliozy. Dlatego tak ważna jest po pierwsze profilaktyka, po drugie oglądanie skóry po wyprawie do lasu, i po trzecie – jak najszybsze wyciągnięcie kleszcza przy pomocy kleszczołapki lub pompki – każdy powinien mieć ją w swojej apteczce w domu. Używanie pęsety nie jest dobrym pomysłem, bo można uszkodzić kleszcza i zostawić jego główkę w środku. Po ukąszeniu należy dokładnie obserwować miejsce ugryzienia i w razie wystąpienia rumienia natychmiast udać się do lekarza.
Pojawia się u osób mających cerę tłustą, najczęściej w okolicach owłosionej skóry głowy i twarzy. Skóra jest zaczerwieniona, łuszczy się, i pojawiają się na niej żółtawe, nieestetyczne strupy. Idzie to w parze ze świądem i może prowadzić do wyłysienia. Ten rodzaj wyprysku leczy się najczęściej lekami przeciwgrzybicznymi, przy jednoczesnym maksymalnym utrzymaniu skóry w czystości, przy użyciu specjalnych środków myjących i odkażających.
Powszechna choroba bakteryjna u dzieci rozprzestrzeniająca się drogą kropelkową. Chorują głównie dzieci, ale zdarza się również u osób dorosłych i jej przechorowanie nie daje gwarancji odporności na przyszłość. Charakteryzuje się wysypką na całym ciele przypominającą kropki powstałe po przyłożeniu szczotki ryżowej i malinowym kolorem języka pokrytym białym nalotem. . Pojawia się także rumień na twarzy omijający okolice ust, a w pachwinach powstają ciemnoróżowe linie, tak zwane linie Pastii spowodowane kruszejącymi naczyniami krwionośnymi. Oprócz tego występują bóle głowy, brzucha, gardła, wysoka gorączka oraz wymioty i nudności.
To stan zapalny naczyń krwionośnych, który najczęściej występuje u dzieci poniżej 5 roku życia. Częściej chorują mali Azjaci. Gardło i jama ustna mają intensywnie czerwony kolor, a wysypka przypomina odrę lub szkarlatynę. Skóra dłoni i stóp jest napięta, lśniąca i czerwona. Stan ten wymaga hospitalizacji w trybie pilnym.
Wysypki skórne same w sobie zazwyczaj nie stanowią poważnego zagrożenia. Czasem mogą swędzieć i wywoływać dyskomfort. Mimo to w większości przypadków wymagają konsultacji lekarskiej, ponieważ są one jednym z wielu poważnych objawów różnych chorób – w tym zakaźnych. Umiejętność rozpoznania wysypki i towarzyszących jej objawów chorobowych może przydać się na co dzień, również w opiece nad dziećmi.
Kanapki to idealne rozwiązanie na szybki posiłek – można je przygotować w kilka minut, a…
Kortyzol, znany jako hormon stresu, pełni kluczową rolę w adaptacji organizmu do wyzwań codziennego życia,…
Magnez jest czwartym najliczniej występującym minerałem w organizmie człowieka, a mimo to często nie doceniamy…
Zdrowa dieta to Twój sekret młodości! Naturalne produkty, jak jagody, zielona herbata czy orzechy, pełne…
Kurczak to jedno z najbardziej uniwersalnych mięs, które można przygotować na niezliczoną ilość sposobów –…
Słodycze nie muszą być grzechem! Oto 10 przepisów na zdrowe desery, które nie tylko rozpieszczą…