Piszę ten artykuł ponieważ jestem zdruzgotany jak ludzie, którzy nie mają zielonego pojęcia piętnują tą roślinę.
Z miejsc, gdzie prehistoryczni myśliwi i zbieracze polowali i żyli, do starożytnych Chin i statków Vikingów, konopie były wykorzystywane na całym świecie od wieków, a nowy raport przedstawia ich barwną historię. W raporcie, autor Barney Warf opisuje używanie konopi w Azji pochodzące z przed tysięcy lat , a od tamtego czasu znalazły one drogę do wielu regionów świata, w końcu rozprzestrzeniły się na kontynenty obu Ameryk.
„W przeważającej części, były szeroko wykorzystywane w celach medycznych i duchowych”.
[su_highlight background=”#f70f13″ color=”#ffffff”]Wikingowie i średniowieczne Niemcy używali marihuanę w łagodzeniu bólu podczas porodu i zwykłego bólu zęba.[/su_highlight]Istotne jest rozróżnienie pomiędzy dwoma znanymi podgatunkami rośliny konopi. Sativa, znana jako marihuana, posiada właściwości psychoaktywne.
Drugi podgatunek jest to Cannabis sativa L. (L została zawarta w nazwie na cześć botanika Carl Linnaeus). Ten podgatunek jest znany jako konopie. Jest to niepsychoaktywna forma konopi, stosowana w procesie produkcyjnym, surowców takich jak ropa naftowa, tkaniny i paliwa.
Drugim gatunkiem rośliny wykazującym psychoaktywne działanie jest Cannabis indica, został zidentyfikowany przez francuskiego przyrodnika Jean-Baptiste de Lamarck, a trzeci, niezwykły Cannabis Ruderalis, został nazwany w 1924 roku przez rosyjskiego botanika D.E. Janischevisky. Rośliny konopi uważa się, że ewoluowały na stepach Azji Środkowej, w szczególności w regionach, które są obecnie terenami Mongolii i południowej Syberii.
Historia używania konopi sięga aż 12.000 lat, które umieszcza je wśród najstarszych roślin uprawianych i znanych ludzkości, zgodnie z informacją w książce „Marihuana: pierwsze dwanaście tysięcy lat” (Springer, 1980). „Jest prawdopodobne, że licznie porastały bogate w składniki odżywcze tereny prehistorycznych myśliwych i zbieraczy” jak twierdzi Warf.
Spalone nasiona konopi zostały również znalezione w Kurgan kurhany na Syberii sięga to 3000 roku p.n.e., a niektóre z grobów mumifikowanych szlachetnych ludzi pochowanych w regionie Xinjiang w Chinach i na Syberii około 2500 p.n.e. skrywały duże ilości psychoaktywnej marihuany.
Zarówno konopie i psychoaktywna marihuana były powszechnie używane w starożytnych Chinach. Pierwsza wzmianka o stosowaniu leczniczym narkotyku pochodzi z 4000 roku p.n.e. Zioło zostało wykorzystane, na przykład, jako środek znieczulający w trakcie zabiegu, a historia głosi nawet, że było wykorzystywane przez chińskiego cesarza Shen Nung w 2737 roku p.n.e. (Jednak, czy Shen Nung był prawdziwą czy mityczną postacią informacja nie została ustalona a, pierwszy cesarz zjednoczonych Chin urodził się znacznie później niż rzekomy Shen Nung).
Z Chin, rolnicy przynieśli Marihuanę do Korei około 2000 p.n.e. lub wcześniej, według książki „Archeologia Korei” (Cambridge University Press, 1993). Cannabis pojawił się na subkontynencie Azji Południowej od 2000 roku p.n.e. 1000 przed naszą erą, kiedy region został opanowany przez Ariów – zespół, który mówił archaicznym językiem indoeuropejskim. Lek ziołowy stał się powszechnie używany w Indiach, gdzie był uważany jako jedno z „pięciu królewskich ziół … które uwalniają nas od lęku” w jednym z dawnych wierszy sanskrytu.
Cannabis pojawił się na Bliskim Wschodzie pomiędzy 2000 p.n.e. i 1400 przed naszą erą, i to prawdopodobnie tam wykorzystywany był przez Scytów, koczownicze grupy indoeuropejskie. Scytowie również prawdopodobnie wprowadzili zioło jako lek w południowo-wschodniej Rosji i na Ukrainie, ponieważ oba terytoria zajmowane były przez wiele lat, według raportu właśnie przez owe plemiona. Plemiona germańskie przyniosły lek do Niemiec, a marihuana stamtąd dotarła do Wielkiej Brytanii w ciągu 5 wieku podczas najazdów anglosaskich.
„Nasiona konopi zostały również znalezione w pozostałościach statków Vikingów datowanych z połowy XIX wieku,” Warf napisał w badaniu.
W ciągu następnych stuleci, konopie zostają przeniesione do różnych regionów świata, podróżując przez Afrykę, docierają do Ameryki Południowej w 19 wieku i prowadzone są na północ, w końcu docierając do Ameryki Północnej
W starożytnym świecie, konopie były uprawiane na polach – zbierano wysokobiałkowe nasiona, olej, oraz używane do wytwarzania lin i ubrań włókna. Konopie to odmiana rodziny konopiowatych, ale nie działają jak marihuana. W starożytnych Chinach i innych częściach świata, konopie uprawiano w celach spożywczych, jak również miały setki innych zastosowań – naturalna, ludzka ciekawość i poznawczość spowodowała, że inne rodzaje konopi mogły być wykorzystywane w medycynie. Szerzenie medycznej marihuany rozpoczęło się w Chinach, a następnie rozprzestrzeniło się w całej Azji po Bliski Wschód i Afrykę. W starożytności używano marihuany w celu złagodzenia bólu i leczenia różnych schorzeń. Ale tamtejsi lekarze ostrzegali również przed użyciem zbyt dużych dawek, ponieważ wierzyli, że może to spowodować „widzenie duchów”.
2737 lat p.n.e., według chińskiej legendy, cesarz Shen Neng był jednym z pierwszych głównych liderów w świecie starożytnym, zezwalając oficjalnie przepisywać herbatę z marihuany w leczeniu różnych chorób – w tym dny moczanowej, reumatyzmu, malarii i słabej pamięci.
2000-1400 p.n.e. w świecie zachodnim, a nawet innych częściach Azji, jak Chiny i Japonia, oraz w Indiach rozpowszechniło się użytkowanie marihuany- lecznicze, religijnie, rekreacyjnie, jak i duchowe. Marihuana była dodawana do specjalnych napojów, które pito dla przyjemności, ale także ze względów medycznych. Jednym z najbardziej popularnych z tych napojów był bhang – mieszanka pasty konopi (z pąków i liści), mleka, ghee i przypraw. Później, gdy napój stał się bardziej popularny, został zdefiniowany jako posiadający zdolność do uszczęśliwiania ludzi i poprawy „władz umysłowych”. W Indiach pisano: „Dla Hindusa roślina konopi jest święta. Dobry duch mieszka w liściach Bhang … Kto ujży we śnie liście roślin lub napój bhang ma szczęście … Tęsknota za bhang zapowiada szczęście.
Poza tym, że jest lekarstwem na gorączkę, bhang ma wiele zalet leczniczych … Leczy biegunki i udar słoneczny, usuwa flegmę, przyspiesza trawienie, wyostrza apetyt, poprawia zmysł smaku, odświeża intelekt i poprawia nastrój. Mimo niewielu dowodów naukowych, marihuana jako lek była uwzględniona w Indiach przez tysiące lat.
1550 p.n.e., według zapisków widniejących na papirusach, w Starożytnym Egipcie marihuana medyczna była wykorzystywana w leczeniu stanów zapalnych.
W roku 100 n.e., w starożytnych Chinach, Shennong Bencaojing, rozpisywał się w swojej książce odnośnie dobroczynnych właściwości marihuany i zauważył, że kwiaty, nasiona i liście tej rośliny mogą być użyteczne w medycynie.
W roku 200 n.e., chiński chirurg Hua Tuo, był pierwszym lekarzem używającym marihuany jako środka znieczulającego w trakcie zabiegu. Hua Tuo wytwarzał proszek z rośliny, następnie mieszał go z winem i podawał pacjentowi do picia przed zabiegiem. Co ciekawe, słowo znieczulenie, po chińsku mázui, dosłownie oznacza „upojenie marihuaną.” W tym czasie chińscy lekarze stosowali również korzenie, liście i olej z marihuany w leczeniu zakrzepów, tasiemca, zaparcia, a nawet przeciw wypadaniu włosów.
W okresie średniowiecza, marihuana była bardzo popularnym lekiem na Środkowym Wschodzie. Ponieważ wino zostało zabronione w islamie, wielu muzułmanów zaczęło palić haszysz (po arabsku hashish oznacza trawa), szeroko stosowany również w tradycyjnej medycynie arabskiej.
W latach 100-1000 n.e. w średniowiecznej Europie, marihuana nie mogła być stosowana jako środek halucynogenny i w obrządkach religijnych, jak to miało miejsce w Indiach, ale była uznawana w medycynie ludowej. Marihuanę stosowano w leczeniu nowotworów, kaszlu i żółtaczki. Co ciekawe, średniowieczni lekarze i zielarze nadal ostrzegali przed nadmiernym używaniem konopi wierząc, że zbyt duże ilości mogą spowodować bezpłodność i inne szkodliwe działania.
Około 1500 roku Hiszpanie przywieźli konopie do Ameryki Południowej, a podczas kolonizacji Ameryki Północnej, konopie były wykorzystywane do celów praktycznych, tj. przy produkcji ubrań, worków, papieru i lin dla przemysłu morskiego. Przemysł konopi w dużej mierze opierał się na niewolniczej pracy, a marihuana jeszcze przez wiele lat nie była traktowana w Ameryce jako psychoaktywnych lub leczniczy środek.
Koniec 1700 roku. W tym w czasie niektóre amerykańskie czasopisma medyczne promowały nasiona i korzenie konopi jako środek do leczenia różnych problemów zdrowotnych, w tym zapalenia skóry. William O’Shaughnessy był irlandzkim lekarzem w Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, który szczególnie promował korzystny wpływ marihuany na reumatyzm i nudności w Anglii i Ameryce.
W 1906 roku Agencja ds. Zywności i Leków (FDA) w USA zaczęła działać w kierunku zapobiegania kolejnemu kryzysowi uzależnienia od morfiny z przyczyn plagi uzależnień od heroiny, opium i morfiny, których zdobycie i używanie nie było odpowiednio uregulowane. FDA głównie kontrolowało opium i morfinę, a w mniejszym stopniu marihuanę. Działania organizacji w znacznym stopniu zmieniło politykę narkotykową Ameryce. W Tym czasie przebywający w USA meksykańscy imigranci wprowadzili i wypromowali marihuanę (samo słowo „marihuana” najprawdopodobniej pochodzi z Meksyku), popularyzując wykorzystanie jej w celach rozrywkowych .
W 1914 roku zażywanie narkotyków, na podstawie ustawy Harrison, zostało oficjalnie uznane za przestępstwo.
Do roku 1937, w 23 stanach marihuana była zakazana. Konopie nadal stosowano w różnych zabiegach medycznych, chociaż w formach ściśle kontrolowanych.
W 1970 roku marihuana został zaklasyfikowana do leków niebezpiecznych i została wymieniona jako mająca nie akceptowane zastosowanie medyczne. Pomimo faktu, że wcześniej niektóre amerykańskie czasopisma medyczne wymieniały szereg zastosowań medycznej marihuany, rząd ograniczył dalsze badania naukowe.
W kwietniu 2015 roku, 23 stany w USA zalegalizowały marihuanę medyczną, ale tylko osoby posiadające odpowiedni dokument mogły ją uzyskać. Najczęściej stosowana jest w celu leczenia dzieci z padaczką lub przez pacjentów z chorobą nowotworową, którzy używają marihuany w celu złagodzenia skutków ubocznych chemioterapii lub radioterapii. Niektóre stany pozwalają używać marihuany medycznej pacjentom z HIV / AIDS, chorobą Parkinsona, stwardnieniem rozsianym, a nawet z choroby Crohna.
Podczas gdy badania nad medyczną marihuaną są nadal ograniczone ze względu na uniemożliwianie naukowcom otrzymywanie z niej leków, ostatnie badania dowiodły pewne terapeutyczne aspekty marihuany. Na przykład, badania z 2015 roku wykazały, że marihuana może być skuteczna w leczeniu schizofrenii. Badania wykazały również, że może ona pomóc leczyć złamania kości, zatrzymać ciężkie napady padaczkowe, a nawet leczyć migreny. Badanie z 2014 roku dodatkowo sugeruje, że marihuana może być skuteczna w leczeniu guza mózgu, choć w tej kwestii potrzeba jeszcze wielu badań.
W stanach, gdzie marihuana medyczna jest zalegalizowana, panuje zgodność w twierdzeniu, że jest ona bardzo pomocna w leczeniu różnych schorzeń. Badanie z 2014 roku stwierdziło, że ponad 90 procent ludzi w Kalifornii, którym przepisano marihuanę, uważa, że pomogła im leczyć poważne schorzenia. Od tysięcy lat po dziś dzień krąży temat marihuany jako super leku. I wiele wskazuje na to, że jest to prawda.
https://motywatordietetyczny.pl/2016/11/marihuana-jest-mniej-szkodliwa-niz-cukier–alkohol-i-papierosy/
Poranki to idealny czas, by rozpocząć dzień od czegoś smacznego i prostego w przygotowaniu. Oto…
Planujesz kolację, ale brakuje Ci pomysłów? Oto 10 wyjątkowych przepisów, które nie tylko zachwycą smakiem,…
Obiad to nie tylko codzienny posiłek, ale również okazja do kulinarnych eksperymentów i radości ze…
Poranki mogą być pełne smaku i kreatywności, jeśli tylko znajdziesz chwilę na przygotowanie czegoś wyjątkowego.…
Szukasz inspiracji na szybkie, pyszne i niebanalne obiady, które odmienią Twoje codzienne menu? Oto 10…
Szukasz pomysłów na pyszny, a jednocześnie szybki i prosty obiad? Oto 10 wyjątkowych przepisów, które…